خازن‌های راه اندازی موتور و رانش موتور

خازن‌های راه اندازی

خازن‌های راه اندازی موتور درطول مرحله روشن کردن موتور استفاده می‌شوند و هنگامیکه روتور به یک سرعت از پیش تعیین شده، که معمولا حدود %۷۵ ماکزیمم سرعت آن نوع موتور است، می‌رسد از مدار جدا می‌شوند. این خازن‌ها معمولا مقادیر ظرفیت خازنی بیش از µF 70 دارند. آنها بسته به کاربردی که برای آن درنظرگرفته شده‌اند با مشخصه‌های ولتاژی مختلفی ارائه می‌شوند.

خازن‌های رانش

برخی طراحی‌های موتور AC تک فاز از خازن‌های رانش موتور استفاده می‌کنند، که حتی پس از اینکه خازن راه اندازی توسط سوئیچ مرکز گریز قطعه می‌شود متصل به سیم‌پیچ کمکی باقی گذارده می‌شوند. این طراحی‌ها با ایجاد یک میدان مغناطیسی چرخشی کار می‌کنند. خازن‌های رانش موتور برای کار مداوم طراحی می‌شوند، و هرزمانیکه موتور روشن می‌شود روشن باقی می‌مانند، که به همین دلیل است که از خازن‌های الکترولیتی اجتناب می‌شود، و خازن‌های پلیمر کم اتلاف[۱] به جای آنها استفاده می‌شوند. مقدار ظرفیت خازنی خازن‌های رانش معمولا کمتر از ظرفیت خازنی خازن‌های راه اندازی است، و اغلب در محدوده‌ی µF5/1 تا µF 100 است. انتخاب یک مقدار ظرفیت خازنی اشتباه برای یک موتور می‌تواند منجر به یک میدان مغناطیسی نامتوازن شود، که می‌تواند بصورت سرعت چرخش موتور نامتوازن مشاهده کرد، به ویژه تحت بار. این می‌تواند منجر به نویز اضافی از جانب موتور شود، عملکرد افت می‌کند و مصرف انرژی افزایش می‌یابد، که این نیز باعث می‌شود موتور بیش از حد گرم شود.

کاربردها

خازن‌های راه اندازی و رانش موتور در موتورهای القایی AC تک فاز استفاده می‌شوند. در هرجایی که یک منبع تغذیه تک فاز کاربردی‌تر از یک منبع تغذیه سه فاز است، چنین موتورهایی مورد استفاده قرار می‌گیرند، مانند کاربرد لوازم خانگی. با اینحال، آنها به اندازه‌ی موتورهای القایی AC سه فاز کارآمد نیستند. در واقعی، بازده موتورهای AC تک فاز  ۲ تا ۴ برابر کمتر از موتورهای AC سه فاز است، که به همین دلیل است که آنها فقط برای موتورهای کم قدرت استفاده می‌شوند. کاربردهای معمولی که از خازن‌های موتور راه اندازی و رانش بهره می‌برند عبارتند از ابزارهای برقی، ماشین‌های لباسشویی، ماشین‌های خشک کن، ماشین‌های ظرف‌شویی، جاروبرقی‌ها، سیستم‌های تهویه هوا و کمپرسورها.

[۱] low-loss polymer capacitors